pagina 6 |
Lussenburg heeft met zijn vrouw en twee kinderen van 31 december 1923 tot 25 november 1925 in Harderwijk gewoond op het adres Korte Kerkstraat 7. Of hier sprake is van een 'noodonderkomen' naast zijn eigen gebouwde woning is niet helemaal duidelijk. Er wordt verondersteld dat hij met zijn gezin, afhankelijk van de weersomstandigheden of zijn werk, afwisselend in Nunspeet en Harderwijk verblijft.
Lussenburg krijgt in Nunspeet een woningwetwoning op Het Wilde Land (LC-156), later Stationsdwarsweg 14. In 1923 krijgt Lussenburg een infectie aan zijn linkerwijsvinger. De vinger blijft stijf waardoor Lussenburg zijn carrière als violist moet opgeven. Zijn vrouw Jans adviseert Jos te gaan schilderen en zich te richten op de zee, daar waar hij altijd graag wilde zijn. Jos koopt in Harderwijk de Pluut HK-19. Als autodidact werpt hij zich op de studie van de schilderkunst; hij bezoekt musea en maakt reizen naar Italië en Frankrijk. Thuis in Nunspeet studeert en schildert hij overdag; 's avonds heeft hij het druk met zijn muziekkorpsen. In 1925 koopt hij in Nunspeet de boerderij van Aalt van de Pol, en verbouwt die eigenhandig tot een comfortabel woonhuis met atelier aan de Boschweg 9.
In 1963 schrijven Jos Lussenburg en K.Boonenburg het boek Stervende Zee. Henk Pruis, leerling van Lussenburg, schrijft in 1983 het boekje Jos Lussenburg Vertelt. In 1975 schrijven Jos Lussenburg en Thom Stroink De Stervende Zuiderzee met tekeningen van Lussenburg.
|
olieverf op doek, 40x30 cm
olieverf op doek, 71x50 cm
Naar de vorige pagina Gertjan van Wijk voor www.nunspeet.net alle rechten voorbehouden |