* Contacten
Nadat hij in de zaak schildermaterialen gaat verkopen, komt hij ook steeds meer in contact met academisch gevormde kunstschilders als Arthur Briët en Ben Viegers, die hem vaak met raad en daad bijstaan.
Jaaps interesse en bewondering gaan in het bijzonder uit naar de werken van onder andere George Breitner en Isaac Israëls.
Hun vlotte, rake stijl boeit hem in hoge mate, vooral omdat hij zelf op een soortgelijke wijze werkt.

* Ben Viegers
In Ben Viegers vindt hij iemand die snel en virtuoos het penseel hanteert. Iemand met een vlotte stijl, met wie hij zich verwant voelt. Ook hun karakters vertonen veel overeenkomst.
Hiddink schildert vaak met Viegers en krijgt van hem ook de nodige aanwijzingen. Jaap beschouwde Viegers daarom, naast Jos Lussenburg, als zijn voornaamste leermeester.

* Prijsvraag
In 1935 neemt Hiddink met drie schilderijen deel aan een door het Willem Kollum Fonds uitgeschreven prijsvraag.
Hiervan wordt er een bij de beste tien van de ruim 180 inzendingen verkozen. De drie werken worden geëxposeerd in het gemeentemuseum te Amsterdam. Dit betekent voor hem natuurlijk een behoorlijke aanmoediging om door te gaan met schilderen.

* Opleiding
Toch voelt Jaap Hiddink een tekort in zijn schildersopleiding.
Daarom wil hij naar de kunstacademie in Arnhem. Voor zijn toelating moet Jaap enige van zijn werkstukken laten beoordelen. Vol hoop gaat hij met de bus naar Arnhem.
Nadat de directeur van de academie, de heer Van Lerven, deze stukken bestudeerd heeft, geeft hij Jaap de raad zich niet als leerling aan zijn academie te laten inschrijven.
Want: 'Het schilderen zit u in het bloed en u heeft een waardevol eigen handschrift ontwikkeld. Dit zou u kwijtraken als u weer met het ABC van de schilderkunst zou beginnen'.