Verburg maakte in die tijd ook reizen naar Spanje, Duitsland, Zwitserland, Italië en Sicilië.

In Nunspeet is Verburg vriendelijk, behulpzaam en beminnelijk, een man met een diep gevoelsleven, een levendige geest en een onverbeterlijke lust tot reizen. Hij staat bekend als een gelovig mens, die echter nooit over de diepste innerlijke roerselen van zijn ziel spreekt.

Hij kan met de toen in Nunspeet levende schilders goed opschieten. Frans Huysmans, Ben Viegers, Jos Lussenburg, Jaap Hiddink en Chris ten Bruggen Kate nemen hem op in hun schilderskring.
Ben Viegers, zelf een zeer begaafd schilder, vindt Hendrik Verburg als schilder een beginneling; Jaap Hiddink ziet in hem meer een tekenaar dan een schilder. Volgens Hiddink is Verburg een matig schilder.
Verburg tekent zijn schilderijen en vult ze daarna op met kleur. Chris ten Bruggen Kate maakt een fraai portret van Verburg (afbeelding op de volgende pagina).

Als hij onder invloed van de Amsterdamse schilder John van Deventer komt (1960) gaat hij non-figuratief schilderen. Van Deventer schildert abstract met een paletmes. In die tijd koopt Verburg vijf paletmessen in de winkel van Jaap Hiddink.
Als Hiddink hem verbaasd vraagt wat hij met vijf paletmessen moet doen, zegt Verburg: ,,Het is afgelopen met het penseel; ik ga met palet schilderen.''. Hij is zo vol van deze verandering van werken, dat hij een zeer fraai zelfportret schildert met in zijn rechterhand een omhoog gestoken paletmes.
De afbeelding van het schilderij ziet u op de vorige pagina.