Ik antwoordde 'Dat is mijn vak'. Ze wachtte even en zei toen: 'Je vak?, en je bin e-trouwd want je he'n een trouwring um, en a'je e-trouwd bi'n dan mu je goan wark'n' en ze maakte tegelijkertijd het gebaar van iemand die een schop in de grond steekt.
Ik zei niets en terwijl ze weg liep riep ze:
'En je kriegen ook geen koffie meer, Foi'!

Het volgende verhaaltje getuigt van het gegeven dat ook al vroeg de commercie in Nunspeet zij intrede deed.
Chris: ,,Tijdens het tekenen van een boerderij in Doornspijk werd ik eens door een boer gesommeerd de openbare weg in de nabijheid van zijn erf, waar ik zijn boerderij zat te tekenen, te verlaten.
Ik bleef natuurlijk gewoon doorwerken. 'Dan mu'je me d'r wel veur betoal'n'! Ik zei:'je denkt zeker dat ik gekke gerrit ben'

Het land van de Veluwe en Overijssel bleef Ten Bruggen Kate boeien. Vooral in de winter, wanneer er sneeuw lag, vond hij dit een sprookjesgebied.
Het had ook een schaduwzijde. Hij zei me eens: 'Helaas is ook veel van dit moois verdwenen door het kappen van bomen en lelijke nieuwbouw'.

De tentoonstellingen van Chris ten Bruggen Kate werden altijd druk bezocht en de schilder had een enthousiaste groep bewonderaars. Ook nu nog, na zijn dood, duikt zijn naam regelmatig op in tal van publikaties.
Ook door deze digitale expositie op Nunspeet.Net blijft Chris ten Bruggen Kate nationaal en internationaal in de belangstelling. Dagelijks wordt deze site door velen bekeken.