vervolg van pagina 14
Lo de Ruiter uit Bergen, destijds burgemeester van dat kunstenaarsdorp, schreef op 30 maart 1991 over één van de winterlandschappen van Chris: 'Op het schilderij van Chris ten Bruggen Kate lag de sneeuw doodstil op de daken van de hoeve en schuur. De weide lag onzichtbaar te zwijgen onder een strak laken. Alleen de bomen waren zwart. Stakerig zwart. Op die ochtend begreep ik dat de werkelijkheid iets anders was dan wij zien: zij is méér.'
A. Roland Holst schreef over datzelfde schilderij, waarvan hij zei dat het een eigen verhaal had, dat het hem bemoedigde en troostte, in zijn bundel Voorlopig:
Het stil verlichte landschap
Wijd en zijd ligt het land onder het sneeuwlicht.
Verdwenen zijn de mensen en voorgoed.
De huizen waar zij woonden staan voor eeuwig
Onder de witte daken leeg:
De vloed des Levens is voor eeuwig eb geworden.
Ten Bruggen Kate exposeerde door het gehele land en zijn schilderijen hangen in een aantal musea. De gemeente Nunspeet bezit een waardevolle collectie waarvan de meeste doeken in het gemeentehuis te zien zijn.
Chris' werk is tot ver over onze grenzen bekend en hangt in landen als Engeland, Frankrijk, Canada, Amerika, West Afrika en Zuid Afrika.
Hij beschouwde het als een eer dat zijn grote voorbeeld, Carel Willink, destijds in Bergen een expositie van Salvador Dali en hem opende.
Chris ten Bruggen Kate schilderde tot zijn dood in mei 2003 nog bijna iedere dag. Ruim zestig jaar heeft Ten Brugge Kate geschilderd, met een indrukwekkend oeuvre als nalatenschap.
Hij liet zich tot het laatst rondrijden in de natuur, keek rond, deed altijd weer nieuwe ideeën op en legde de details vast in zijn onafscheidelijke schetsboeken. Hij was begiftigd met een 'visueel geheugen'. Wat hij één keer gezien had, vergat hij niet meer.
Thuis in zijn atelier werkte hij zijn aantekeningen, aangevuld met de herinnering, uit en weer zag een nieuw avontuur dan het licht.
Chris ten Bruggen Kate is na een korte ziekte op dinsdag 6 mei 2003 in zijn woonplaats Nunspeet overleden. Hij is in Zwolle gecremeerd.
Chris ten Bruggen Kate heeft deze expositie aangeboden gekregen t.g.v. zijn 80ste verjaardag op 10 juni 2002 door Aart Vierhout (zijn biograaf) en Gertjan van Wijk (webeditor Nunspeet.Net).
De expositie geeft een overzicht van het volledige oeuvre van Ten Bruggen Kate, vanaf zijn vroegste periode tot zijn laatste werk. |
|
|
Midden Veluwe
Hoenderloo, januari 1999
Ook dit vindt Chris een van zijn betere werken
Aan de IJssel
prachtige peppels weerkaatsend in het water inspireerden Chris
Blauwe bomen
Hiervan zei Lenie: ,,Je bent gek. Bomen zijn niet blauw". Toch, in de sneeuw met een bepaald lichtschijnsel zijn ze het wel. (zei Chris dan)
De IJssel
Bedreiging
Chris achtte horizonvervuiling een bedreiging van het landschap. Het contrast wat ontstaat tussen nieuwe hoogbouw en historisch landschap heeft hij in dit schilderij vorm gegeven. Het oerlandschap wordt verpest door economische belangen. Chris ten Bruggen Kate zag dit schilderij als een symbool voor een toenemende verloedering van het landschap. Hij zag het als een ideaal als planologen deze bedreiging ook inzien en hiermee met nieuwe plannen rekening houden
Dit was de laatste pagina van deze biografie. Click hier om terug te gaan naar het begin.
|